Kategoria: Artykuł

11 i 12 lipca 2022 roku w Klinice Kardiologii Instytutu Chorób Serca w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu przeprowadzono po raz pierwszy na Dolnym Śląsku sześć zabiegów angioplastyki wieńcowej z wykorzystaniem aterektomii orbitalnej. O nowej metodzie, która przynosi nadzieję dla najbardziej wymagających pacjentów cierpiących na silne uwapnienie zwężeń miażdżycowych, opowiada prof. dr hab. Krzysztof Reczuch, kierownik kliniki.

Nadciśnienie tętnicze uznawane jest za najważniejszy modyfikowalny czynnik ryzyka chorób układu krążenia. Obecnie wyróżniamy pięć podstawowych grup leków hipotensyjnych. Jedną z nich są antagoniści wapnia, wśród których jedną z najnowszych cząsteczek jest lerkanidypina. W literaturze znajdujemy liczne dane dotyczące dodatkowych korzyści płynących z jej zastosowania.

Zaburzenia gospodarki lipidowej stanowią istotny problem w codziennej praktyce klinicznej. Chociaż możliwości terapeutyczne tej grupy chorych są aktualnie bardzo szerokie, niestety nadal większość pacjentów nie osiąga celów terapeutycznych. Standardem postępowania w leczeniu dyslipidemii pozostają nadal statyny, jednak w przypadku braku ich skuteczności lub nietolerancji zaleca się dołączenie do takiej terapii ezetymibu. Co więcej, dopuszcza się terapię kombinowaną (statyna + ezetymib) od początku leczenia zaburzeń lipidowych u tych chorych, u których szacowana poprawa parametrów lipidowych po zastosowaniu jedynie satyny nie pozwoli na osiągnięcie docelowych wartości cholesterolu LDL.

Pomimo postępów w diagnostyce i leczeniu niewydolności serca rokowanie pacjentów pozostaje niekorzystne. W patofizjologii niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory (HFrEF, heart failure with reduced ejection fraction) ważną rolę odgrywają szlaki neurohormonalne, głównie aktywacja układu współczulnego i układu renina-angiotensyna-aldosteron oraz układ peptydów natriuretycznych. Według aktualnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczących niewydolności serca zaleca się stosowanie sakubitrylu/walsartanu zamiast inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE-I, angiotensin-converting enzyme inhibitors) lub antagonistów receptora dla angiotensyny II (ARB, angiotensin receptor blockers) u ambulatoryjnych pacjentów z HFrEF, którzy pozostają objawowi pomimo optymalnej terapii niewydolności serca.

Hipertrójglicerydemia jest ważnym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego. W populacji pacjentów z cukrzycą bardzo często stwierdza się triadę objawów złożoną z wysokich wartości trójglicerydów, niskich wartości cholesterolu HDL i zwiększonej zwartości cholesterolu LDL, którą określa się terminem dyslipidemii aterogennej. Stosowanie fibratów pozostaje najefektywniejszą formą terapii w hipertrójglicerydemii, w tym skojarzonej z dyslipidemią aterogenną. W badaniu ACCORDION wykazano długoterminowy korzystny efekt stosowania fenofibratu u chorych z cukrzycą i dyslipidemią aterogenną w odniesieniu do śmiertelności z wszystkich przyczyn, śmiertelności z powodu schorzeń sercowo-naczyniowych i poważnych zdarzeń związanych z chorobą wieńcową. Według zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego należy rozważyć leczenie fibratami u chorych, u których w trakcie leczenia statynami uzyskano normalizację cholesterolu LDL, ale w dalszym ciągu utrzymuje się wysokie stężenie trójglicerydów (> 2,3 mmol/l), a w przypadku stężenia trójglicerydów > 5,6 mmol/l leczenie należy rozpocząć od fibratów.

Novels in stroke prevention among patients with atrial fibrillation

The place of fenofibrate in lipid-lowering therapy in diabetic patients

From hypertension-mediated organ damage to cardiovascular complications. Treatment options