Hipertrójglicerydemia jest ważnym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego. W populacji pacjentów z cukrzycą bardzo często stwierdza się triadę objawów złożoną z wysokich wartości trójglicerydów, niskich wartości cholesterolu HDL i zwiększonej zwartości cholesterolu LDL, którą określa się terminem dyslipidemii aterogennej. Stosowanie fibratów pozostaje najefektywniejszą formą terapii w hipertrójglicerydemii, w tym skojarzonej z dyslipidemią aterogenną. W badaniu ACCORDION wykazano długoterminowy korzystny efekt stosowania fenofibratu u chorych z cukrzycą i dyslipidemią aterogenną w odniesieniu do śmiertelności z wszystkich przyczyn, śmiertelności z powodu schorzeń sercowo-naczyniowych i poważnych zdarzeń związanych z chorobą wieńcową. Według zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego należy rozważyć leczenie fibratami u chorych, u których w trakcie leczenia statynami uzyskano normalizację cholesterolu LDL, ale w dalszym ciągu utrzymuje się wysokie stężenie trójglicerydów (> 2,3 mmol/l), a w przypadku stężenia trójglicerydów > 5,6 mmol/l leczenie należy rozpocząć od fibratów.
Autor: Witold Streb
dr n. med.; Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii, Wrodzonych Wad Serca i Elektroterapii, Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu.
Migotanie przedsionków jest jedną z najczęściej występujących arytmii na świecie, dotyka aż 1–4% społeczeństwa. W starzejącym się społeczeństwie migotanie przedsionków będzie coraz częstszym problemem, stwarzając nowe wyzwania dla medyków. Leczenie zależy od indywidualnego ryzyka zakrzepowo-zatorowego, a także od obrazu klinicznego oraz chorób towarzyszących. Opracowano kilka możliwych ścieżek postępowania z chorymi z migotaniem przedsionków. Dotychczas terapią pierwszego rzutu w zakresie kontroli rytmu było stosowanie leków antyarytmicznych, jednak nowo publikowane badania coraz mocniej przemawiają za korzyścią płynącą ze stosowania ablacji przezcewnikowej u chorych z AF, prezentując lepsze wyniki leczenia zabiegowego niż farmakoterapii. Nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2020 roku odzwierciedlają te obserwacje, zmieniając nieco spojrzenie na wybór terapii u objawowych chorych z migotaniem przedsionków. Prowadzenie pacjentów z migotaniem przedsionków, zwłaszcza jeśli obciążeni są chorobami towarzyszącymi, takimi jak niewydolność serca, w dalszym ciągu pozostaje wyzwaniem. Interdyscyplinarna współpraca lekarzy specjalistów, lekarzy pierwszego kontaktu, a przede wszystkim uwzględnienie w procesie leczniczym samych pacjentów, powinno dać najlepsze wyniki leczenia.
Przezskórna redukcja fali niedomykalności zastawki mitralnej z użyciem systemu MitraClip stanowi nową, obiecującą formę mało inwazyjnego leczenia chorych z ciężką niedomykalnością mitralną oraz przewlekłą, ciężką niewydolnością serca. Kryteria kwalifikacji do ww. zbiegów oparte są zarówno na kryteriach klinicznych, jak i echokardiograficznych. Założenie zapinki MitraClip pozwala nie tylko na poprawę parametrów klinicznych pacjentów, lecz także na lepsze rokowanie tej grupy chorych.