Czy fenofibrat wpływa na ryzyko sercowo-naczyniowe? Wyniki badania ACCORDION

Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące dyslipidemii oraz prewencji chorób układu sercowo-naczyniowego, jak również wytyczne Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego z 2021 roku, dostarczają cennych algorytmów postępowania u chorych z zaburzeniami gospodarki lipidowej. Z jednej strony standaryzują one postępowanie terapeutyczne, z drugiej strony wskazują na złożoność problemu oraz konieczność indywidualizowania leczenia. Wyrazem tego są różne kategorie ryzyka sercowo-naczyniowego przypisywanego chorym, odmienne cele terapeutyczne, ale także wyszczególnienie określonych populacji chorych, wśród których specjalne miejsce zajmują pacjenci z cukrzycą.
Wyznaczenie różnych celów terapeutycznych, w tym w populacji chorych z cukrzycą, implikuje przede wszystkim przyjęcie innych wartości docelowych stężeń cholesterolu LDL (lipoprotein o małej gęstości). Niemniej osiągnięcie złożonych celów wyrównania parametrów gospodarki lipidowej obejmuje poza cholesterolem LDL również obniżenie stężenia trójglicerydów (TG) oraz wzrost stężenia cholesterolu HDL (lipoprotein o dużej gęstości), gdyż przyczyniają się one do dalszego zmniejszenia ryzyka sercowo-naczyniowego. Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka, którzy osiągnęli docelowy poziom LDL-C przy utrzymującym się stężeniu TG > 2,3 mmol/l (> 200 mg/dl), należy rozważyć zastosowanie fenofibratu w skojarzeniu ze statynami. Ponadto leczenie należy rozpocząć od fibratu, jeśli stężenie TG wynosi ≥ 5,6 mmol/l (500 mg/dl).

Zaburzenia lipidowe w cukrzycy

W populacji pacjentów z cukrzycą bardzo często stwierdza się triadę objawów złożoną z wysokich wartości TG, niskich wartości HDL i zwiększonej zwartości LDL, którą określa się terminem dyslipidemii aterogennej. W jej rozwoju kluczowe znaczenie ma niedobór insuliny lub też oporność na insulinę. 
W warunkach prawidłowych insulina hamuje aktywność hormonozależnej lipazy lipoproteinowej oraz lipazy w tkance tłuszczowej, tym samym zmniejszając uwalnianie niezestryfikowanych kwasów tłuszczowych, które są głównym czynnikiem odpowiedzialnym za rozwój dyslipidemii aterogennej. Niezestryfikowane kwasy tłus...