Zaburzenia profilu lipidowego stanowią jeden z głównych, modyfikowalnych czynników ryzyka rozwoju i progresji chorób układu sercowo-naczyniowego (cardiovascular disease – CVD). Pomimo zalecanej, dostępnej farmakoterapii i modyfikacji stylu życia u ponad 80% pacjentów ze zdiagnozowaną CVD nie udaje się osiągnąć docelowych wartości cholesterolu frakcji lipoprotein o małej gęstości (LDL). Wyekstrahowana z czerwonego ryżu monakolina K może stanowić wartościowe uzupełnienie postępowania terapeutycznego nie tylko wśród chorych z nieprawidłowym profilem lipidowym, ale również u chorych po przebytym incydencie sercowo-naczyniowym.
Dział: Kardiologia
Przezskórna redukcja fali niedomykalności zastawki mitralnej z użyciem systemu MitraClip stanowi nową, obiecującą formę mało inwazyjnego leczenia chorych z ciężką niedomykalnością mitralną oraz przewlekłą, ciężką niewydolnością serca. Kryteria kwalifikacji do ww. zbiegów oparte są zarówno na kryteriach klinicznych, jak i echokardiograficznych. Założenie zapinki MitraClip pozwala nie tylko na poprawę parametrów klinicznych pacjentów, lecz także na lepsze rokowanie tej grupy chorych.
Leki z grupy beta-adrenolityków stanowią standard farmakoterapii w grupie chorych z przewlekłą niewydolnością serca (chronic heart failure – CHF). Jednym z zalecanych beta-adrenolityków jest karwedilol, który pomimo stosunkowo niewielkiej selektywności względem receptorów β1 wykazuje działanie plejotropowe, co korzystnie przekłada się na przeżywalność i zmniejszenie częstości hospitalizacji z powodu CHF. Szerokie spektrum działania i potencjalnie niskie ryzyko działań niepożądanych determinuje jego zastosowanie w leczeniu nie tylko CHF, ale również samoistnego nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej.
Główną przyczyną wystąpienia przewlekłej niewydolności serca jest choroba wieńcowa, zaburzenia rytmu serca, wady zastawkowe oraz inne, w tym m.in. choroby toksyczne, zapalne, metaboliczne i genetyczne. Poza leczeniem przyczynowym zasadniczym elementem postępowania u chorych z rozpoznaną niewydolnością serca jest optymalna farmakoterapia. Jednak mimo wielu dostępnych form farmakoterapii śmiertelność w tej grupie chorych nadal jest bardzo wysoka. Dlatego też tak ważny jest aspekt optymalizacji leczenia, z uwzględnieniem wszystkich dostępnych metod postępowania leczniczego.
Ostre zespoły wieńcowe są główną przyczyną zgonów w Polsce. Prezentowane objawy kliniczne oraz obraz tętnic wieńcowych bywają zróżnicowane, co utrudnia wybór optymalnego postępowania inwazyjnego. W niniejszym opracowaniu przedstawiono zasady wyboru optymalnej strategii inwazyjnej u chorych z ostrym zespołem wieńcowym.
Choroby układu krążenia są główną przyczyną zgonów w Polsce. Najważniejszymi przyczynami takich chorób, jak zawał serca, niewydolność serca i udar mózgu, są styl życia i obecność czynników ryzyka rozwoju miażdżycy. Również u osób z objawami tych chorób zarówno styl życia, jak i kontrola czynników ryzyka ma istotny wpływ na rokowanie. W ciągu ostatnich 20 miesięcy szereg polskich, europejskich oraz amerykańskich towarzystw naukowych opublikował aktualizacje wytycznych dotyczących profilaktyki chorób układu krążenia [1−5].
Nebiwolol jest jednym z najnowocześniejszych leków z grupy β-adrenolityków. W ostatnim czasie poza dobrze znanymi wskazaniami do stosowania nebiwololu w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca dołączyło nowe, mówiące o możliwości stosowania leku u pacjentów z objawową stabilną chorobą wieńcową. W artykule przedstawiono przesłanki świadczące o korzyściach płynących z zarejestrowania nebiwololu we wspomnianym wskazaniu.
Zaburzenia lipidowe w postaci hipertriglicerydemii, wysokich wartości cholesterolu frakcji lipoprotein o małej gęstości (low-density lipoproteins – LDL) oraz małego stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein o wysokiej gęstości (high-density lipoproteins – HDL) charakterystyczne są dla osób starszych, z cukrzycą typu 2 oraz zespołem metabolicznym. Postępowanie farmakologiczne w ww. zaburzeniach lipidowych w pierwszej kolejności obejmuje leczenie statynami, a w sytuacji braku efektu ich działania można rozważyć terapię kombinowaną z fibratem. Leczenie łączone polegające na podawaniu statyny z fibratem pozwala na skuteczniejszą redukcję stężeń poszczególnych frakcji profilu lipidowego. Racjonalna, indywidualizowana względem pacjenta terapia statyną i fibratem może przyczynić się do poprawy rokowania wybranej grupy chorych.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie nowoczesnych zasad leczenia hipotensyjnego u chorego w wybranych chorobach i stanach współistniejących z nadciśnieniem tętniczym − cukrzycy, chorobie wieńcowej i zaburzeniach lipidowych. Nadciśnienie tętnicze współistniejące z cukrzycą typu 2 powinno u większości pacjentów opierać się na leczeniu skojarzonym, a zwłaszcza na połączeniu leku hamującego układ renina−angiotensyna−aldosteron z antagonistą wapnia lub lekiem moczopędnym. W tej grupie chorych podkreśla się korzyści wynikające ze stosowania preparatów złożonych, m.in. na podstawie wyników badania ADVANCE (Action in Diabetes and Vascular Disease: Preterax and Diamicron MR Controlled Evaluation) połączenia inhibitora konwertazy angiotensyny − peryndoprylu − z diuretykiem tiazydopodobnym − indapamidem. We współczesnej terapii nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza współistniejącego z chorobą wieńcową, cennym uzupełnieniem i nową możliwością leczenia jest wprowadzenie preparatu złożonego będącego połączeniem β-adrenolityku (bisoprololu) z inhibiotrem konwertazy (peryndoprylem). Wyniki dotychczasowych badań nad miejscem zarówno peryndoprylu, jak i bisoprololu w terapii skojarzonej tej grupy chorych dostarczają przekonujących dowodów, że połączenie w postaci preparatu złożonego może przyczynić się do zwiększenia skuteczności prowadzonej terapii. Możliwość zastosowania w praktyce klinicznej preparatów złożonych opartych na lekach hipolipemizujących i hipotensyjnych otwiera nowe możliwości oddziaływania na ryzyko sercowo-naczyniowe, tj. optymalnego zmniejszania dwóch najważniejszych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. W artykule przedstawiono przesłanki oraz dowody z badań klinicznych na korzyści z zastosowania tych preparatów w codziennej praktyce.