Optymalne postępowanie inwazyjne u chorych z ostrym zespołem wieńcowym

Choroba wieńcowa nierozerwalnie jest związana z miażdżycą tętnic nasierdziowych, której wieloletnia progresja prowadzi do powstawania przewężeń w świetle naczyń wieńcowych i pojawienia się objawów dławicowych.

Ból w klatce piersiowej to wiodący objaw ostrych zespołów wieńcowych (acute coronary syndromes – ACS), które na podstawie wyniku badania elektrokardiograficznego można podzielić na zawał mięśnia sercowego z przetrwałym uniesieniem odcinka ST (ST-elevation myocardial infarction – STEMI) oraz ostre zespoły wieńcowe bez przetrwałego uniesienia odcinka ST (non ST-elevation acute coronary syndromes – NSTE-ACS), wśród których wyróżnia się: zawał mięśnia sercowego bez przetrwałego uniesienia odcinka ST (non ST-elevation myocardial infarction – NSTEMI) i niestabilną dławicę piersiową (unstable angina – UA).

W 1967 r. w Cleveland Clinic argentyński kardiochirurg Rene Favoloro przeprowadził pierwszy zabieg pomostowania aortalno-wieńcowego (coronary artery bypass graft – CABG). Dziesięć lat później, w Zurichu niemiecki radiolog Adreas Gruntzing wykonał pierwszą przezskórną angioplastykę wieńcową (percutaneous transluminal coronary angioplasty – PTCA lub percutaneous coronary intervention  – PCI) i zapoczątkował rozwój kardiologii inwazyjnej. Przeprowadzenie tych pionierskich zabiegów sprawiło, że na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat obydwie metody rewaskularyzacji były stale rozwijane z systematycznym wzrostem dostępności obu metod.

W przypadku metody kardiochirurgiczniej zaczęto systematycznie wykorzystywać tętnicę piersiową wewntrzną lewą (left internal mammary artery – LIMA) oraz rozwijano mało inwazyjne techniki operacyjne bez zastosowania krążenia pozustrojowego.

Dynamiczny rozwój metody przezskórnej rozpoczął się po wyprowadzeniu stentów wieńcowych – klasycznych stentów metalowych (bare-metal stent – BMS) oraz stentów powlekanych lekiem antymitotycznym (drug-eluting stent – DES). W ostatnich latach do użytku wprowadzono również rusztowania biodegradowalne (bioresorbable vascular scaffold – BVS), które z biegiem czasu ulegają całkowitej resorbcji w ścianie naczyn...