Nebiwolol – nowe wskazanie dla jednego z najpopularniejszych β-adrenolityków

Kardiologia

Nebiwolol jest jednym z najnowocześniejszych leków z grupy β-adrenolityków. W ostatnim czasie poza dobrze znanymi wskazaniami do stosowania nebiwololu w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca dołączyło nowe, mówiące o możliwości stosowania leku u pacjentów z objawową stabilną chorobą wieńcową. W artykule przedstawiono przesłanki świadczące o korzyściach płynących z zarejestrowania nebiwololu we wspomnianym wskazaniu. 

Choroby układu sercowo-naczyniowego stanowią obecnie najczęstszą przyczynę zgonów i hospitalizacji zarówno w Polsce, jak i całej Europie [1]. Raport Głównego Urzędu Statystycznego za 2012 r. pokazał, że w Polsce choroby układu krążenia były przyczyną 46% wszystkich zgonów. Według raportu za 2014 r. w grupie kobiet umieralność w wyniku chorób układu sercowo-naczyniowego jest wyższa (w tym roku ich udział w ogólnej liczbie zgonów kobiet wyniósł 51%) w porównaniu z grupą mężczyzn (udział w ogólnej liczbie zgonów mężczyzn wyniósł 42%). Wśród wszystkich chorób układu sercowo-naczyniowego, u mężczyzn przypadki choroby wieńcowej odpowiadały za 20% wszystkich zgonów, udary mózgu za 10%, a inne choroby układu sercowo-naczyniowego za 12%. Za wiele z tych incydentów odpowiedzialne są choroba wieńcowa i choroba niedokrwienna serca.

POLECAMY

Nebiwolol w sposób korzystniejszy niż inne β-adrenolityki wpływa nie tylko na rozszerzenie naczyń krwionośnych, lecz także wywiera dobroczynny wpływ na funkcję śródbłonka naczyniowego oraz działanie metaboliczne. 

 

Choroba niedokrwienna serca jest pojęciem szerszym niż choroba wieńcowa. Obejmuje zespół objawów spowodowanych stanem niedokrwienia mięśnia sercowego bez względu na patomechanizm [2]. Chorobę niedokrwienną serca spowodowaną zmianami w przepływie krwi w tętnicach wieńcowych określa się mianem choroby wieńcowej. Choroba wieńcowa w znacznej większości przypadków (ok. 90%) spowodowana jest rozwojem miażdżycy – procesu zmian dotykających na początku śródbłonka naczyniowego, a następnie powodującego stopniowe zawężanie światła naczynia i przyczyniającego się najpierw do rozwoju objawów zespołu objawów dławicy, a w konsekwencji nawet do ostrych zespołów wieńcowych. Leczenie zarówno choroby niedokrwiennej serca, jak i choroby wieńcowej odnosi się do dwóch zagadnień: z jednej strony ma na celu redukcję objawów związanych z niedokrwieniem mięśnia sercowego; z drugiej strony obniża ryzyko zgonu i przyszłych incydentów sercowo-naczyniowych. Beta-adrenolityki są stosowane w celu poprawy objawów odczuwanych przez pacjentów. Wydaje się, że szczególnymi właściwościami w leczeniu choroby niedokrwiennej serca mogą cechować się β-adrenolityki wazodylatacyjne, takie jak nebiwolol.

Miejsce nebiwololu na tle innych β-adrenolityków w wytycznych towarzystw naukowych dotyczących leczenia choroby niedokrwiennej serca

Choroba niedokrwienna serca jest na tyle istotnym problemem, że osobne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dedykowane są leczeniu stabilnej choroby wieńcowej, zawału serca z uniesieniem odcinka ST, zawału serca bez uniesienia odcinka ST oraz rewask...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI