Niedomykalność zastawki mitralnej (mitral regurgitation – MR) stanowi, obok stenozy aortalnej, jedną z najczęściej występujących wad serca na świecie i jest drugim co do przyczyny wskazaniem do operacji kardiochirurgicznych w Europie. Zasadniczo przyczyny MR dzieli się na: organiczne (wynikające z procesu degeneracyjnego płatków zastawki lub aparatu podzastawkowego) oraz czynnościowe (wynikające z przebiegu i zaawansowania innych chorób współistniejących). Zarówno patofizjologia, jak i aspekty kliniczne oraz obrazowe warunkują dobór leczenia zabiegowego.
POLECAMY
Leczenie operacyjne wady zastawki mitralnej powinno stanowić podstawę postępowania w sytuacji, gdy ryzyko operacyjne nie przekracza potencjalnych korzyści, jakie może osiągnąć pacjent poddany operacji. Z kolei zabieg przezskórnej redukcji ciężkiej niedomykalności zastawki mitralnej z użyciem systemu MitraClip stanowi jedną z alternatywnych w stosunku do leczenia operacyjnego metod postępowania u chorych z ciężką MR, u których klasyczny zabieg kardiochirurgiczny jest wykluczony z powodu wysokiego ryzyka operacyjnego.
Patomechanizm czynnościowej niedomykalności mitralnej u chorych z uszkodzeniem lewej komory serca
Cechą wyróżniającą czynnościową MR jest brak zmian zwyrodnieniowych płatków mitralnych. Patomechanizm jej powstania obejmuje różne zaburzenia prowadzące do zachwiania równowagi pomiędzy siłami zamykającymi i napinającymi płatki zastawki mitralnej w skurczu lewej komory. W przeważającej większości przypadków tego typu niedomykalność występuje u chorych z niedokrwiennym uszkodzeniem mięśnia lewej komory.
Zmiany pozawałowe zaburzają geometrię lewej komory i powodują przemieszczenie mięśni brodawkowatych, a w konsekwencji zwiększa się napięcie nici ścięgnistych....
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
- ...i wiele więcej!
