Zapraszamy Państwa do lektury jedenastego numeru czasopisma „Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i Diabetologia”, na którego łamach omawiamy najnowsze zagadnienia z zakresu diagnostyki i leczenia pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi oraz diabetyków. Jedną z kwestii, którą poruszamy w niniejszym wydaniu, jest gastropareza.

Gastropareza

Gastropareza to trudne do leczenia powikłanie cukrzycy dotyczące zaburzeń motoryki układu pokarmowego. Wyróżnia się dwa rodzaje gastroparezy: przejściowe zaburzenia motoryki wynikające z czasowego wzrostu glikemii oraz długotrwałe, utrzymujące się przez wiele lat, które omawiamy na podstawie przypadku 37-letniej pacjentki z cukrzycą typu 1 rozpoznaną w 3 roku życia, która zgłosiła się do lekarza ze znacznymi wahaniami glikemii.

W niniejszym wydaniu odpowiadamy na następujące pytania:

• Jakie stany współistniejące można wymienić w przypadku nadciśnienia tętniczego?
• Jaki prowadzić profilaktykę chorób układu krążenia?
• Rosuwastatyna i fenofibrat. Jakie są możliwości ich zastosowania?
• Nebiwolol. Jakie jest nowe wskazanie do jego zastosowania?
• Czy insulina ludzka może być wykorzystana w leczeniu gastroparezy?

Insulina ludzka a gastropareza

W tym samym opracowaniu zwrócono uwagę na zastosowanie insulin ludzkich u chorych z utrwaloną gastroparezą. Insulina ludzka ze względu swoją kinetykę stwarza możliwość dopasowania się do opóźnionego wchłaniania pokarmu w jelitach. Zastąpienie szybko działających analogów przez krótko działające insuliny ludzkie może wpłynąć na wyrównanie metaboliczne choroby. Polecamy zapoznanie się z tekstem pt. „Gastropareza – jedno ze wskazań do zastosowania insulin ludzkich”.

Metformina nie tylko w cukrzycy

Metformina to lek stosowany głównie w celu obniżania insulinoodporność, lecz wykorzystywana jest również w leczeniu stanów przedcukrzycowych czy zespołu policystycznych jajników. Ponadto najnowsze badania kliniczne wykazują, że metformina może być stosowana także w przypadku m.in. chorób nowotworowych, demielinizacyjnych czy sercowo-naczyniowych. Dr n. med. Aleksandra Uruska wraz z prof. dr hab. n. med. Dorotą Zozulińską-Ziółkiewicz omawiają mechanizm działania metforminy i jej wszechstronność.

Nadciśnienie tętnicze a stany współistniejące

Zachęcamy do lektury artykułu pt. „Nadciśnienie tętnicze a stany współistniejące”, w którym prezentujemy nowoczesne zasady leczenia hipotensyjnego w przypadku następujących chorób towarzyszących: cukrzyca, choroba wieńcowa, zaburzenia lipidowe. Autorzy wskazują, że nadciśnienie tętnicze, współwystępujące z cukrzycą typu 2 wymaga w większości przypadków leczenia skojarzonego, z kolei gdy współwystępuje z chorobą wieńcową, warto uzupełnić leczenie o wprowadzenie preparatu złożonego będącego połączeniem β-adrenolityku z inhibitorem konwertazy.

Rosuwastatyna i fenofibrat

Polecamy Państwu tekst pt. „Doświadczenia z rosuwastatyną i fenofibratem”. Terapię z wykorzystaniem tych leków przedstawiamy na przykładzie przypadku 69-letniej kobiety, która skarżyła się na osłabienie, zwiększoną męczliwość, duszności przy niewielkich wysiłkach, bóle mięśni i nawracające dolegliwości w jamie brzusznej. Leczona z powodu choroby wieńcowej przyjmowała typowe dla tej choroby leki oraz insulinoterapię. U pacjentki stwierdzone ostre zapalenie trzustki. Rosuwastatyna i fenofibrat zostały uwzględnione w terapii łączonej, która miała obowiązywać po wypisie.

Nebiwolol – nowe wskazanie

Na łamach naszego czasopisma ponownie pojawia się nebiwolol. Prezentujemy Państwu nowe wskazanie w jego stosowaniu, a mianowicie możliwość wykorzystania nebiwololu w leczeniu pacjentów z objawową stabilną chorobą wieńcową. Zachęcamy do lektury!

Profilaktyka chorób układu krążenia

W niniejszym wydaniu omawiamy również choroby układu krążenia, a konkretnie profilaktykę w ich przypadku. To istotne zagadnienie, ponieważ choroby układu krążenia to główna przyczyna zgonów w Polsce.