Miejsce fenofibratu w terapii hipolipemizującej u pacjentów z cukrzycą typu 2

Kardiologia

Cukrzyca typu 2 oraz dyslipidemia są schorzeniami istotnie zwiększającymi ryzyko niekorzystnych zdarzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego. Osiągnięcie docelowych stężeń cholesterolu frakcji LDL, nie-HDL oraz triglicerydów pozwala na redukcję ryzyka wystąpienia kardiologicznych powikłań. Do wskazań fenofibratu zalicza się leczenie dyslipidemii mieszanej oraz hipertriglicerydemii, ale obserwacje wskazują, że jego korzystny wpływ nie ogranicza się do normalizacji profilu lipidowego. W wyniku działania plejotropowego pochodnej kwasu fibrynowego u chorych z cukrzycą typu 2 oraz z zespołem metabolicznym obserwuje się m.in. zmniejszenie ryzyka zgonu, zawału serca i udaru mózgu. Efekt ten objawia się szczególnie w trakcie przewlekłego stosowania leku i utrzymuje nawet po przerwaniu terapii – tzw. efekt dziedzictwa. Istnieją również dane wskazujące na działanie renoprotekcyjne fenofibratu, co może pozwolić na poprawę rokowania u chorych z rozpoznaniem nefropatii cukrzycowej.

Dyslipidemia aterogenna oraz cukrzyca są zaburzeniami, które często ze sobą współistnieją i w istotny sposób zwiększają ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia oraz ich powikłań. Z tej przyczyny prawidłowe wyrównanie profilu lipidowego pozostaje jednym z kluczowych elementów opieki nad chorymi z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej. Skuteczne leczenie hipolipemizujące pozwala na redukcję ryzyka zgonu z przyczyn kardiologicznych – najczęstszej przyczyny śmierci w tej grupie chorych [1]. 
Fenofibrat ma ugruntowaną pozycję w leczeniu dyslipidemii. Jego pozytywny wpływ na stężenie lipidów u pacjentów z hipertriglicerydemią oraz dyslipidemią mieszaną znajduje odzwierciedlenie w rekomendacjach dotyczących leczenia nieprawidłowości profilu lipidowego [2]. Obserwacje przeprowadzone wśród pacjentów z cukrzycą oraz z zespołem metabolicznym wskazują na skuteczność leczenia pochodną kwasu fibrynowego oraz poprawę rokowania pacjentów. 

POLECAMY

Fenofibrat – charakterystyka 

Fenofibrat to pochodna kwasu fibrynowego, której mechanizm działania polega na aktywacji receptora aktywowanego proliferatorami peroksysomów (PPARα), co prowadzi do zmiany metabolizmu lipoprotein – zwiększenia lipolizy i eliminacji z osocza cząsteczek bogatych w triglicerydy (TG – triglycerides) oraz lipoproteiny o niskiej i bardzo niskiej gęstości (LDL-C – low-density lipoprotein cholesterol, VLDL – very low-density lipoprotein cholesterol). Zmniejszenie stężenia powyższych frakcji cholesterolu pozwala na wzrost zawartości lipoprotein o dużej gęstości (HDL-C – high-density lipoprotein cholesterol). Redukcja stężenia lipoprotein wpływających na powstawanie blaszki miażdżycowej (TG, LDL-C, VLDL-C), której towarzyszy wzrost stężenia cholesterolu o korzystnym wpływie na układ sercowo-naczyniowy – HDL-C, stanowi podstawowy mechanizm pozytywnego działania fenofibratu na układ krążenia. 
Wydaje się jednak, że działanie fibratów nie ogranicza się do zmiany stężeń frakcji cholesterolu, ale ma charakter plejotropowy – przeciwzapalny, przeciwutleniający i przeciwzakrzepowy. Wynikająca z tego poprawa funkcji śródbłonka jest kolejnym elementem tłumaczącym redukcję niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów leczonych fenofibratem [3]. Uważa się, że leczenie z wykorzystaniem fenofibratu jest bezpieczne i dobrze tolerowane. U pacjentów należy monitorować funkcję nerek, wątroby oraz e...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI