Autor: Piotr Gajda

lek.; Oddział Diabetologii, Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Lublinie

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Miejsce fenofibratu w terapii hipolipemizującej u pacjentów z cukrzycą typu 2

Cukrzyca typu 2 oraz dyslipidemia są schorzeniami istotnie zwiększającymi ryzyko niekorzystnych zdarzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego. Osiągnięcie docelowych stężeń cholesterolu frakcji LDL, nie-HDL oraz triglicerydów pozwala na redukcję ryzyka wystąpienia kardiologicznych powikłań. Do wskazań fenofibratu zalicza się leczenie dyslipidemii mieszanej oraz hipertriglicerydemii, ale obserwacje wskazują, że jego korzystny wpływ nie ogranicza się do normalizacji profilu lipidowego. W wyniku działania plejotropowego pochodnej kwasu fibrynowego u chorych z cukrzycą typu 2 oraz z zespołem metabolicznym obserwuje się m.in. zmniejszenie ryzyka zgonu, zawału serca i udaru mózgu. Efekt ten objawia się szczególnie w trakcie przewlekłego stosowania leku i utrzymuje nawet po przerwaniu terapii – tzw. efekt dziedzictwa. Istnieją również dane wskazujące na działanie renoprotekcyjne fenofibratu, co może pozwolić na poprawę rokowania u chorych z rozpoznaniem nefropatii cukrzycowej.

Czytaj więcej

Miejsce insulin ludzkich w codziennej praktyce diabetologicznej

Badania kliniczne oraz zalecenia diabetologiczne potwierdzają, że najlepszą opcją insulinoterapii w cukrzycy typu 1 jest stosowanie insulin analogowych. Jednak w cukrzycy typu 2 w dalszym ciągu istotne miejsce zajmują insuliny ludzkie i to nie tylko ze względu na aspekt ekonomiczny, 
ale również przez wzgląd na potrzeby kliniczne poszczególnych pacjentów.

 

Clinical trials and diabetes guidelines recommend insulin analogues as preferred therapy in type 1 diabetes. Although human insulins still play an important role in type 2 diabetes treatment not only because of lower costs of therapy but also clinical needs in particular clinical settings.

Czytaj więcej

Inhibitor DPP-4 czy inhibitor SGLT-2 u pacjenta z niekontrolowaną glikemią leczonego metforminą

Do niedawna możliwości leczenia cukrzycy typu 2 z użyciem leków doustnych ograniczały się do zaledwie kilku grup leków, z czego znakomita większość pacjentów przyjmowała metforminę oraz pochodne sulfonylomocznika. Postęp, jaki dokonał się w ciągu ostatnich kilku lat, rozpowszechnienie nowych grup leków i zmniejszenie się kosztów kuracji pozwalają na stosowanie najlepszych metod u coraz szerszego grona pacjentów. Stawia to lekarzy prowadzących terapię cukrzycy przed wyborem, który z nowych doustnych leków przeciwcukrzycowych – gliptynę czy flozynę – powinni zastosować i jakie aspekty należy mieć na względzie przy podejmowaniu tej decyzji.

Czytaj więcej