Leczenie chorych z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową (ang. venous thromboembolism – VTE), którzy ukończyli standardowe leczenie przeciwzakrzepowe, obejmuje leczenie uciskowe oraz ustalenie wskazań do ewentualnego przedłużonego leczenia przeciwkrzepliwego. W przypadku wybranych chorych należy rozważyć umieszczenie filtru w żyle głównej. We wstępnym i podtrzymującym leczeniu przeciwkrzepliwym preferowane są nowe doustne antykoagulanty, z wyjątkiem pacjentów z zespołem antyfosfolipidowym, którzy powinni być leczeni antagonistami witaminy K.
Autor: Monika Kozieł-Siołkowska
I Oddział Kardiologii i Angiologii Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu,
Trimetazydyna jest znanym i sprawdzonym lekiem w terapii uzupełniającej u chorych z przewlekłym zespołem wieńcowym (ang. chronic coronary syndrome – CCS). Na podstawie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczących CCS należy rozważyć włączenie trimetazydyny jako leczenia drugiego rzutu, aby zredukować częstość występowania objawów dławicy i poprawić tolerancję wysiłku u chorych, u których leczenie za pomocą β‑adrenolityków, blokerów kanału wapniowego i długo działających azotanów jest źle tolerowane, przeciwwskazane lub niewystarczające do opanowania objawów dławicowych. Ponadto można rozważyć stosowanie trimetazydyny jako leczenia pierwszego rzutu w celu zmniejszenia częstości napadów dławicy i poprawy tolerancji wysiłku u pacjentów z wolną czynnością serca i niskim ciśnieniem tętniczym.