Październik 2018
Zapraszamy Państwa do lektury szesnastego numeru czasopisma „Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i Diabetologia”, na którego łamach omawiamy najnowsze zagadnienia z zakresu diagnostyki i leczenia pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi oraz diabetyków. Jedną z kwestii, którą poruszamy w aktualnym wydaniu jest farmakoterapia w ostrym zespole wieńcowym.
W niniejszym wydaniu odpowiadamy na następujące pytania:
- Ostry zespół wieńcowy a farmakoterapia
- Leczenie przeciwkrzepliwe u chorych z migotaniem przedsionków
- Nadciśnienie tętnicze i europejskie wytyczne postępowania
- Inhibitor DPP-4 czy inhibitor SGLT-2?
Ostry zespół wieńcowy a farmakoterapia
Ostry zespół wieńcowy występuje w Polsce ok. 100 tys. razy w roku, przy czym 70% przypadków wymaga inwazyjnego leczenia. W związku z tym rocznie wykonuje się aż 75 tys. zabiegów przezskórnej angioplastyki. Wszystko to składa się na poważny problem, lecz jednocześnie można zauważyć rozkwit leczenia inwazyjnego leczenia ostrego zespołu wieńcowego. Podstawą są w tym przypadku przezskórna interwencja wieńcowa oraz tromboliza. Więcej na ten temat, wraz z opisem farmakoterapii w tym wypadku, znajdą Państwo w artykule.
Leczenie przeciwkrzepliwe u chorych z migotaniem przedsionków
Omawiamy również trudności w prowadzeniu leczenia przeciwkrzepliwego u chorych z migotaniem przedsionków stosujących NOAC. Lekarze szczególnie obawiają się w tym kontekście powikłania jatrogennego, a mianowicie krwawienia. Ponadto trudności koncentrują się wokół tego, dla kogo doustne leki przeciwkrzepliwe niebędące antagonistami witaminy K są wskazane lub przeciwwskazane, w jakiej dawce je podawać oraz jak postępować w razie konieczności operacji pacjenta, ablacji, czy ostrego zespołu wieńcowego. W związku z tymi wątpliwościami omawiamy leczenie przeciwkrzepliwe wraz z najczęstszymi trudnościami w tym zakresie oraz przedstawiamy najbardziej optymalne rozwiązania w tym wypadku.
Nadciśnienie tętnicze i Europejskie wytyczne postępowania
W aktualnym numerze opisujemy nadciśnienie tętnicze wraz z europejskimi wytycznymi na 2018 rok. W tym dokumencie do „oceny ryzyka sercowo-naczyniowego pacjentów z nadciśnieniem tętniczym wprowadzono poziom kwasu moczowego, przyspieszoną akcję serca oraz czynniki socjoekonomiczne i psychosocjologiczne”. Zmieniły się schematy postępowania u pacjentów z pierwszym stopniem nadciśnienia tętniczego w zależności od tego, jak wysoki jest poziom ryzyka sercowo naczyniowego. Zmiany zaszły również w możliwości włączenia farmakoterapii oraz schematów terapeutycznych. Zachęcamy do zapoznania się z artykułem dr n. med. Anny Szyndler, w którym dokładnie opisuje ona te zmiany.
Inhibitor DPP-4 czy inhibitor SGLT-2?
Polecamy Państwa uwadze artykuł pt. „Inhibitor DPP-4 czy inhibitor SGLT-2 u pacjenta z niekontrolowaną glikemią leczonego metforminą”. To istotne zagadnienie w świetle stale wzrastającej liczby chorych na cukrzycę. Podstawą leczenia tej coraz powszechniejszej choroby są leki doustne, a insulinoterapia stosowana jest w zaawansowanych stadiach choroby i stanach ostrych. Metformina jest pierwszym lekiem, który stosuje się u chorego z cukrzycą typu 2, lecz zdarza się, że konieczna jest intensyfikacja terapii cukrzycy z wykorzystaniem inhibitorów SGLT-2 lub inhibitorów DPP-4, w zależności od potrzeb pacjenta. Zagadnienie to szczegółowo omawia nasz zespół ekspertów.
- Aleksandra Uruska , Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz
- 3 grudnia 2018
- Michał Holecki
- 3 grudnia 2018