Tikagrelor i jego pozycja w zaleceniach Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Ticagrelor and its position in the guidelines of the European Society of Cardiology

Aktualizacja: 26 sierpnia 2024 26 sierpnia 2019

Podwójna terapia przeciwpłytkowa jest kluczowym elementem farmakoterapii pacjentów, którzy przebyli ostry zespół wieńcowy oraz pacjentów ze stabilną dławicą piersiową leczonych przezskórną interwencją wieńcową (percutaneous coronary intervention – PCI). Oprócz kwasu acetylosalicylowego, pozostającego nadal podstawą tego podwójnego leczenia, do dyspozycji są aktualnie trzy inne leki przeciwpłytkowe. Artykuł dotyczy przede wszystkim tikagreloru jako przedstawiciela nowej generacji doustnych leków antyagregacyjnych, który jako jedyny z nich nie jest prolekiem. W niniejszej pracy skoncentrowano się głównej mierze na znaczeniu tikagreloru i jego pozycji w aktualnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology – ESC), jego zastosowaniu w różnych scenariuszach klinicznych oraz różnych interwałach czasowych. Dodatkowo przedstawiono szereg aspektów praktycznych uwzględniających m.in. konwersję z jednego leku przeciwpłytkowego na inny. Publikowane dane wskazują na bezpieczeństwo i skuteczność tikagreloru, szczególnie u pacjentów z zawałem serca. W tej grupie istotne jest również wyłonienie chorych najwyższego ryzyka – starszych, z cukrzycą, niewydolnością nerek, wśród których poprawa rokowania dzięki zastosowaniu tikagreloru – również jako składnika przedłużonej podwójnej terapii antyagregacyjnej – jest znacząca.

Dual antiplatelet therapy is a crucial element in the pharmacotherapy of patients with acute coronary syndrome or stable angina treated with percutaneous coronary intervention. Apart from acetylsalicylic acid, which is the keystone of the dual antiplatelet therapy, there are currently three other antiplatelet drugs. The article primarily concerns ticagrelor as a representative of a new generation of oral antiplatelet drugs, which is the only one that is not a prodrug. This paper focuses mainly on the importance of ticagrelor and its position in the current guidelines of the European Society of Cardiology, its use in various clinical scenarios and various time intervals. In addition, a number of practical aspects have been presented, including conversion from one antiplatelet drug to another. Published data indicate the safety and efficacy of ticagrelor, especially in patients with myocardial infarction. In this group, it is also important to select the highest risk patients - older, with diabetes, chronic kidney disease, among whom the improvement of prognosis due to the use of ticagrelor also as a component of prolonged dual antiplatelet therapy is significant.

Kwas acetylosalicylowy jest nadal podstawowym lekiem antyagregacyjnym stosowanym w chorobie wieńcowej. Jest zalecany w monoterapii u chorych leczonych zachowawczo lub kardiochirurgicznie w stabilnej postaci dławicy piersiowej oraz jako składnik podwójnej terapii przeciwpłytkowej (dual antiplatelet therapy – DAPT) w ostrych zespołach wieńcowych (OZW), niezależnie od sposobu leczenia [1, 2]. Po PCI w stabilnej dławicy klopidogrel jest stosowany jako drugi składnik DAPT, jednak jego rola u chorych z OZW na przestrzeni ostatnich lat uległa zmniejszeniu. W wytycznych ESC opublikowanych w 2010 r. pojawiły się nowe inhibitory receptora P2Y12, które w kolejnych latach stały się preferowane w stosunku do klopidogrelu [1–4]. Artykuł dotyczy przede wszystkim tikagreloru jako przedstawiciela nowej generacji leków antyagregacyjnych. Warto zwrócić uwagę na korzyści z jego stosowania w różnych grupach chorych i ramach czasowych.

POLECAMY

Tikagrelor w wytycznych ESC – stabilna choroba wieńcowa u chorych nieleczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi

Leczenie tikagrelorem można rozważyć u chorych wysokiego ryzyka powikłań zakrzepowych – poddawanych złożonym zabiegom przezskórnej rewaskularyzacji, np. w obrębie przewlekłych okluzji, pnia lewej tętnicy wieńcowej, bifurkacji, u pacjentów z zaawansowaną chorobą wieńcową określoną na podstawie skali SYNTAX, pacjentów z wywiadem zakrzepicy w stencie podczas leczenia klopidogrelem (klasa zaleceń IIb, poziom wiarygodności danych C) [1]. Nie określono jednak, jak długo powinna trwać optymalnie DAPT w oparciu o tikagrelor w wymienionych powyżej sytuacjach klinicznych. Wydaje się, że czas trwania leczenia tikagrelorem może być taki, jak w przypadku klopidogrelu, jednak bezpieczeństwo takiego postępowania nie jest znane. U chorych wysokiego ryzyka krwawienia (według skali PRECISE-DAPT co najmniej 25 punktów) należy rozważyć czas trwania DAPT do 3 miesięcy (klasa zaleceń IIa, poziom wiarygodności A), jednak nie krócej niż przez miesiąc (klasa zaleceń IIb, poziom wiarygodności C). W przypadku niewysokiego ryzyka krwawienia należy prowadzić leczenie przez 6 miesięcy (klasa zaleceń I, poziom wiarygodności A), z możliwością wydłużenia do 30 miesięcy u chorych niewysokiego ryzyka krwawienia, którzy mają wysokie ryzyko zdarzeń aterotrombogennych, pod warunkiem niewystępowania powikłań krwotocznych w czasie trwającego wcześniej DAPT (klasa zaleceń IIb, poziom wiarygodności A) [1].

Tikagrelor w wytycznych ESC – OZW u chorych nieleczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi

Podwójna terapia antyagregacyjna jest kluczowa w OZW niezależnie od strategii leczenia, a czas jej trwania jest determinowany przez ryzyko krwawienia określone przy wypisie ze szpitala za pomocą skali PRECISE-DAPT [1, 2]. U chorych niewysokiego ryzyka (PRECISE-DAPT < 25) zaleca się, aby terapię podwójną kontynuować przez 12 miesięcy po PCI z implantacją stentu wieńcowego (klasa zaleceń I, poziom wiarygodności A), po pomostowaniu aortalno-wieńcowym (coronary artery bypass grafting – CABG) (klasa zalec...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?

6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
...i wiele więcej!

Tikagrelor i jego pozycja w zaleceniach Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Tikagrelor w wytycznych ESC – stabilna choroba wieńcowa u chorych nieleczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi

Tikagrelor w wytycznych ESC – OZW u chorych nieleczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Przypisy

Podobne artykuły:

Tikagrelor i jego pozycja w zaleceniach Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Tikagrelor w wytycznych ESC – stabilna choroba wieńcowa u chorych nieleczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi

Tikagrelor w wytycznych ESC – OZW u chorych nieleczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Przypisy

Podobne artykuły:

Lerkanidypina w terapii nadciśnienia tętniczego – nowe spojrzenie

Profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów, którzy zakończyli standardowe leczenie przeciwzakrzepowe

Leczenie przewlekłych zespołów wieńcowych – co nowego wniosły wytyczne ESC?

Zarządzanie ryzykiem sercowo-nerkowo-naczyniowym u pacjenta z cukrzycą typu 2 – opis przypadku