Hipercholesterolemia to obok nadciśnienia tętniczego najczęściej występujący czynnik ryzyka choroby wieńcowej na świecie. Pomimo stosunkowo szerokiej i łatwo dostępnej diagnostyki nadal grupa osób z dużym stężeniem cholesterolu pozostaje niedoszacowana. Problem niedoszacowania dotyczy zwłaszcza chorych z FH, u których bardzo często pierwszą manifestacją choroby jest ostry zespół wieńcowy lub zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych. Grupa chorych tzw. ekstremalnie wysokiego ryzyka serowo-naczyniowego to jednak nie tylko pacjenci z potwierdzoną FH, ale również chorzy po przebytym incydencie sercowo-naczyniowym (zawale mięśnia sercowego, udarze mózgu, przebytej rewaskularyzacji, z chorobą naczyń obwodowych) ze współistniejącymi dodatkowymi czynnikami wysokiego ryzyka (tj. cukrzyca typu 2 czy też przewlekła choroba nerek), u których standardowa terapia hipolipemizująca nie pozwala na osiągnięcie pożądanych celów terapeutycznych.
Na przestrzeni minionych lat cele terapeutyczne wyrównania metabolicznego w zakresie profilu lipidowego uległy znacznemu zaostrzeniu i w chwili obecnej, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami towarzystw kardiologicznych, w grupie chorych określanych jako „chorzy bardzo wysokiego ryzyka” zaleca się dążenie do stężenia cholesterolu LDL < 70 mg/dl lub co najmniej 50-procentową redukcję stężenia cholesterolu LDL, jeśli jego wartość wyjściowa była pomiędzy 70–135 mg/dl. Bardzo często jednak, stosując dostępne zalecane formy leczenia (tj. dieta, modyfikacja stylu życia, statyny) z uwzględnieniem leków, które należy rozważyć przy braku skuteczności ich d...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
- ...i wiele więcej!
