Nadciśnienie tętnicze – jak racjonalnie wybierać terapię?

Kardiologia

Nadciśnienie tętnicze (NT) stanowi istotny modyfikowalny czynnik ryzyka chorób układu krążenia i główną przyczynę przedwczesnych zgonów na świecie. Za najefektywniejszą metodę zapobiegania lub opóźnienia rozwoju NT uważa się modyfikację stylu życia, w tym zwiększenie aktywności fizycznej oraz zapobieganie otyłości. Głównym celem w leczeniu NT powinno stać się dążenie do osiągnięcia optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego, starając się wyeliminować inercję terapeutyczną oraz suboptymalne przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjenta. Leczenie należy rozpocząć od dwuskładnikowego preparatu złożonego. Podstawowe grupy leków hipotensyjnych to: diuretyki (tiazydowe/ tiazydopodobne), antagoniści wapnia oraz inhibitory konwertazy angiotensyny i leki blokujące receptor AT1 (sartany).

Epidemiologia nadciśnienia tętniczego

Nadciśnienie tętnicze (NT) uważa się za istotny modyfikowalny czynnik ryzyka chorób układu krążenia i główną przyczynę przedwczesnych zgonów na świecie. Wykazano liniowy związek wartości ciśnienia tętniczego z zapadalnością na choroby układu krążenia, śmiertelnością oraz niewydolnością nerek we wszystkich grupach wiekowych, niezależnie od płci. Według publikowanych danych w ciągu ostatnich 20 lat występuje wzrost rozpowszechnienia NT w Polsce. 
Za najefektywniejszy sposób zapobiegania lub opóźnienia rozwoju NT uważa się modyfikację stylu życia, w tym zwiększenie aktywności fizycznej oraz zapobieganie otyłości. 

POLECAMY

Rozpoznanie

Za podstawę rozpoznania NT uważa się prawidłowo wykonany pośredni gabinetowy pomiar ciśnienia tętniczego z zastosowaniem sfigmomanometrów automatycznych, półautomatycznych osłuchowych lub oscylometrycznych. Zalecane jest wykonywanie pomiarów ciśnienia tętniczego z wykorzystaniem mankietów naramiennych, aparatami z certyfikatem [1]. 
NT można rozpoznać, jeśli średnie wartości ciśnienia tętniczego (wyliczone co najmniej z dwóch pomiarów podczas co najmniej dwóch różnych wizyt) wynoszą ≥ 140 mmHg dla skurczowego ciśnienia tętniczego i/lub ≥ 90 mmHg dla rozkurczowego ciśnienia tętniczego. Pozagabinetowy pomiar ciśnienia tętniczego znajduje zastosowanie w diagnostyce NT oraz w celu kontrolowania efektów leczenia hipotensyjnego. 

Postępowanie terapeutyczne

Priorytetem leczenia pacjentów z NT jest redukcja śmiertelności oraz globalnego ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych i nerkowych. Leczenie NT powinno doprowadzić do uzyskania wartości ciśnienia tętniczego uznanych za docelowe u osób z NT, ewentualnie, jeśli to niemożliwe, do wartości najbardziej do nich zbliżonych. Warto podkreślić, że wdrożenie leczenia hipotensyjnego powinno być oparte na podstawie wartości ciśnienia tętniczego, a nie na ocenie globalnego ryzyka sercowo-naczyniowego. 
Pierwszy element leczenia powinien obejmować zmianę stylu życia. To zalecenie odnosi się również do populacji osób z wysokim prawidłowym ciśnieniem tętniczym. Decyzja o jednoczesnym włączeniu leczenia farmakologicznego nie upoważnia lekarza i pacjenta do zaprzestania stosowania zasad zmiany stylu życia. Ponadto wdrożenie modyfikacji stylu życia nie powinno opóźniać decyzji o rozpoczęciu terapii, zwłaszcza u chorych z wyższym ryzykiem sercowo-naczyn...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI