Autor: Katarzyna Mitręga

dr n. med.; Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii, Wrodzonych Wad Serca i Elektroterapii, Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Karwedilol – bezpieczeństwo i skuteczność terapii w niewydolności serca

Leki z grupy beta-adrenolityków stanowią standard farmakoterapii w grupie chorych z przewlekłą niewydolnością serca (chronic heart failure – CHF). Jednym z zalecanych beta-adrenolityków jest karwedilol, który pomimo stosunkowo niewielkiej selektywności względem receptorów β1 wykazuje działanie plejotropowe, co korzystnie przekłada się na przeżywalność i zmniejszenie częstości hospitalizacji z powodu CHF. Szerokie spektrum działania i potencjalnie niskie ryzyko działań niepożądanych determinuje jego zastosowanie w leczeniu nie tylko CHF, ale również samoistnego nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej.

Czytaj więcej

Optymalna farmakoterapia przewlekłej niewydolności serca

Główną przyczyną wystąpienia przewlekłej niewydolności serca jest choroba wieńcowa, zaburzenia rytmu serca, wady zastawkowe oraz inne, w tym m.in. choroby toksyczne, zapalne, metaboliczne i genetyczne. Poza leczeniem przyczynowym zasadniczym elementem postępowania u chorych z rozpoznaną niewydolnością serca jest optymalna farmakoterapia. Jednak mimo wielu dostępnych form farmakoterapii śmiertelność w tej grupie chorych nadal jest bardzo wysoka. Dlatego też tak ważny jest aspekt optymalizacji leczenia, z uwzględnieniem wszystkich dostępnych metod postępowania leczniczego. 

Czytaj więcej

Doświadczenia z rosuwastatyną i fenofibratem

Zaburzenia lipidowe w postaci hipertriglicerydemii, wysokich wartości cholesterolu frakcji lipoprotein o małej gęstości (low-density lipoproteins – LDL) oraz małego stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein o wysokiej gęstości (high-density lipoproteins – HDL) charakterystyczne są dla osób starszych, z cukrzycą typu 2 oraz zespołem metabolicznym. Postępowanie farmakologiczne w ww. zaburzeniach lipidowych w pierwszej kolejności obejmuje leczenie statynami, a w sytuacji braku efektu ich działania można rozważyć terapię kombinowaną z fibratem. Leczenie łączone polegające na podawaniu statyny z fibratem pozwala na skuteczniejszą redukcję stężeń poszczególnych frakcji profilu lipidowego. Racjonalna, indywidualizowana względem pacjenta terapia statyną i fibratem może przyczynić się do poprawy rokowania wybranej grupy chorych.

Czytaj więcej