Wklasycznej postaci niewydolności serca kurczliwość lewej komory jest znamiennie zmniejszona. Towarzyszy temu rozszerzenie światła lewej komory oraz zmniejszenie frakcji wyrzutowej [1]. Ten typ niewydolności serca jest określany jako „niewydolność serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową” (HFrEF) [1]. Ten stan chorobowy serca powstaje na skutek przebudowy lewej komory, z martwicą, ze zwłóknieniem i z dysfunkcją wielu komórek mięśnia sercowego [2]. Przebudowa miocytów jest spowodowana przewlekłą aktywacją układu współczulnego i aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron (RAAS). Blokada neurohumoralna poprawia rokowanie i jest skutecznym sposobem leczenia tych chorych [2].
Jednak w szeregu badań epidemiologicznych prowadzonych od wielu lat wykazano, że ok. 50% pacjentów z niewydolnością serca ma normalną frakcję wyrzutową [3, 4]. Jest to klasyfikowane jako „niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową”, wcześniej nazywane „rozkurczową niewydolnością serca” [1]. Kryteria dokonywania tej diagnozy były wielokrotnie korygowane. W tabeli 1 przedstawiono kryteria rozpoznawania niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową zgodne z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2016 r. [1].
POLECAMY
Tab. 1. Kryteria rozpoznawania niewydolności serca
z zachowaną frakcją wyrzutową zgodne z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2016 r.
Objawy niewydolności serca (kaszel, zwykle suchy), czasem odkrztuszanie plwociny o różowawym kolorze, w badaniu lekarskim osłuchowo nad polami płucnymi: trzeszczenia, rzężenia, mogą być obecne furczenia, świsty. Objawami niewydolności serca są także m.in.: spadek wydolności wysiłkowej, chłodna i blada skóra kończyn, nadmierne pocenie się, splątanie (nieprawidłowy mózgowy przepływ krwi). |
Zachowana frakcja wyrzutowa lewej komory do wartości ponad 50%. |
Zwiększone stężenie peptydów natriuretycznych. |
Obiektywne objawy czynnościowych/strukturalnych przyczyn niewydolności serca, takie jak dysfunkcja rozkurczowa lub przerost lewej komory. |
Niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową jest stanem heterogenicznym. W porównaniu z pacjentami z HFrEF, ci pacjenci są starsi, częściej są to kobiety, zazwyczaj z dużą liczbą chorób współistniejących, ale rzadziej z objawową chorobą wieńcową serca [4]. Zatem HFpEF obejmuje wiele podgrup etiologicznych i powinna być postrzegana jako zespół kliniczny, ale o wspólnych cechach patofizjologicznych. Częstość występowania choroby rośnie wraz ze starzeniem się populacji. Śmiertelność jest nieznacznie niższa niż u pacjentów z HFrEF [3, 4],
ale w dużych badaniach z randomizacją beta-blokery, inhibitory RAAS i inne strategie terapeutyczne miały minimalny lub żaden wpływ na rokowanie [5]. W konsekwencji, oprócz leczenia objawowego diuretykami, obecnie nie ma leczenia farmakologicznego z udokumentowaną skutecznością u tych pacjentów...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
- ...i wiele więcej!