Niewydolność serca to stan, w którym uszkodzony strukturalnie lub funkcjonalnie mięsień sercowy nie dostarcza odpowiedniej ilości krwi zgodnie z zapotrzebowaniem organizmu bądź utrzymuje właściwą pojemność minutową kosztem podwyższonego ciśnienia napełniania, co powoduje pojawienie się objawów klinicznych.
POLECAMY
W literaturze występuje wiele podziałów niewydolności serca, choć najbardziej przydatny w kontekście farmakoterapii wydaje się podział na niewydolność serca skurczową i rozkurczową, czyli podział ze względu na dysfunkcję poszczególnych faz cyklu hemodynamicznego. Szczegółowy podział obejmuje:
- niewydolność serca z zachowaną czynnością skurczową lewej komory (HFpEF),
- niewydolność serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową (skurczową – HFrEF),
- niewydolność serca z pośrednią frakcją wyrzutową (HFmrEF).
Niewydolność serca z zachowaną czynnością skurczową lewej komory (HFpEF) to inaczej rozkurczowa niewydolność serca. Mówi się o niej wtedy, gdy występują objawy kliniczne, nieprawidłowa relaksacja czy sztywność lewej komory przy zachowanej funkcji skurczowej oraz gdy współistnieją podwyższone parametry biochemiczne, tj. BNP/NT-proBNP. W tych przypadkach choroba ujawnia się najczęściej podczas wysiłku fizycznego, ponieważ towarzysząca mu tachykardia skraca czas rozkurczu, co zmniejsza napełnianie komory. Prawidłowa częstość rytmu serca jest więc niezwykle istotna w farmakoterapii tego typu niewydolności serca [1, 2].
Niewydolność serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową (skurczową – HFrEF) to rodzaj dysfunkcji mięśnia sercowego, który może być przejściowy lub trwały i charakteryzuje się zmniejszoną frakcją wyrzutową, a więc spadkiem pojemności minutowej serca i konsekwenc...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
- ...i wiele więcej!
