Zastosowanie ewolokumabu w terapii zaburzeń lipidowych

Kardiologia

Dyslipidemie, w tym podwyższone stężenie w surowicy krwi cholesterolu frakcji lipoprotein o niskiej gęstości (LDL), należą do najważniejszych, modyfikowalnych czynników ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Prowadzenie terapii hipolipemizującej rozpoczyna się najczęściej od włączenia silnie działającego inhibitora reduktazy HMG-CoA (statyny). Jeżeli leczenie samą statyną nie wystarcza do osiągnięcia zamierzonego efektu leczniczego, dołącza się do terapii lek hamujący wchłanianie cholesterolu ze światła jelit – ezetymib, a następnie jeden z inhibitorów konwertazy białkowej subtylizyny/keksyny typu 9 (PCSK9). Ewolokumab jest jednym z inhibitorów PCSK9; jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG. Zastosowanie ewolokumabu znacząco obniża poziom cholesterolu frakcji LDL – o ok. 60%. Jest to lek szczególnie przydatny w terapii pacjentów z hipercholesterolemiami rodzinnymi, w przebiegu których wartości cholesterolu frakcji LDL są bardzo wysokie. Ewolokumab jest lekiem przydatnym także w terapii pacjentów ze stwierdzonymi schorzeniami sercowo-naczyniowymi o etiologii miażdżycowej, którzy nie tolerują statyn z powodu ich działań niepożądanych. Ograniczeniem stosowania ewolokumabu w codziennej praktyce klinicznej jest wysoka cena leku; jest on dostępny w Polsce w ramach programu lekowego B.101 w określonych ośrodkach.
 

Najważniejszymi modyfikowalnymi czynnikami ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych są: 

POLECAMY

  • wysokie stężenie w surowicy krwi lipoprotein zawierających apolipoproteinę B (ApoB), szczególnie lipoproteiny o niskiej gęstości (low-density lipoproteins – LDL) o właściwościach aterogennych, 
  • nadciśnienie tętnicze, 
  • palenie papierosów i innych wyrobów tytoniowych, 
  • zaburzenia gospodarki węglowodanowej (stan przedcukrzycowy lub cukrzyca), 
  • nadwaga lub otyłość. 

Poza tymi czynnikami występują inne istotne elementy ryzyka, do których należą objawy stresu i występowanie stresorów psychospołecznych, zespół kruchości (frailty syndrome), obecność blaszek miażdżycowych w tętnicach wykazana w badaniach obrazowych oraz choroby współistniejące zwiększające ryzyko sercowo--naczyniowe [1–8].
Zaburzenia profilu lipidowego (dyslipidemie) u większości osób wynikają między innymi z dziedziczenia wariantów wielu genów wpływających na metabolizm lipoprotein. Kombinacja wariantów tych genów przy braku odpowiedniej kontroli czynników ryzyka powoduje wystąpienie określonych zaburzeń, w tym zbyt wysokiego stężenia cholesterolu frakcji LDL, obniżonego stężenia cholesterolu frakcji lipoprotein o wysokiej gęstości (high density lipoproteins – HDL) i podwyższonego stężenia trójglicerydów. W niektórych przypadkach dyslipidemie wynikają jednak z dziedziczenia zaburzenia jednego genu, czyli z mutacji monogenowych. Takie sytuacje określa się mianem hipercholesterolemii rodzinnych (familial hypercholesterolemia – FH) [1–8].
Pacjenci z hipercholesterolemią powinni być w pierwszej kolejności leczeni statyną, często w połączeniu z lekiem hamującym absorpcję egzogennego cholesterolu ze światła jelit – z ezetymibem. Czasem, aby osiągnąć docelowe stężenie cholesterolu frakcji LDL, konieczne jest włączanie do leczenia nowoczesnych, silnie działających inhibitorów konwertazy białkowej subtylizyny/keksyny typu 9 (proprotein convertase subtilisin/kexin type 9 – PCSK9), leku hamującego syntezę PCSK9 w wątrobie (inklisiranu) lub wykonywanie aferezy LDL w specjalistycznych ośrodkach [1–8].    
W pracy przedstawiono wybrane aspekty związane z prowadzeniem farmakoterapii hipercholesterolemii przy pomocy ewolokumabu.

Cele prewencji sercowo-naczyniowej

Kluczowym elementem służącym do zmniejszenia globalnego ryzyka sercowo-naczyniowego jest wpłynięcie na różne modyfikowalne czynniki zwiększające to ryzyko [1]. Na przykład u chorych z FH pożądanego skutku terapeutycznego w postaci zmniejszenia występowania incydentów sercowo-naczyniowych nie odniesie się tylko przy pomocy kontroli poziomów lipidów bez właściwej kontroli ciśnienia tętniczego, masy ciała oraz bez zaprzestania palenia papierosów.
W tab. 1 przedstawiono cele terapeutyczne oraz kluczowe podejmowane interwencje w zależności od oszacowanego ryzyka sercowo-naczyniowego. Opracowano je na podstawie wytycznych ekspertów Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology – ESC) z 2021 r. dotyczących prewencji chorób układu sercowo-naczyniowego [1].
 

Tab. 1. Cele terapeutyczne oraz niektóre interwencje dla różnych kategorii pacjentów w zależności od ich ryzyka sercowo-naczyniowego

Cele leczenia Kategoria pacjentów Podejmowane interwencje
Zaprzestanie palenia tytoniu  wszyscy pacjenci minimalne interwencje przeciwnikotynowe, zastosowanie NRT oraz leków zwiększających szansę odejścia od nałogu (bupropionu, warenikliny, cytyzyny) 
Optymalizacja stylu życia, w tym utrzymywanie aktywności fizycznej wszyscy pacjenci regularna, dopasowana do możliwości danego pacjenta aktywność fizyczna (zalecane jest, aby ludzie d...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI