Aplikacje mobilne stanowią wyjątkową okazję, aby pomóc pacjentom poprawić przestrzeganie zadań związanych z samodzielnym zarządzaniem cukrzycą, takich jak: regularne przyjmowanie leków i insuliny, częste kontrole glikemii, ścisłe zarządzanie dietą i konsekwentne ćwiczenia. Aplikacje mobilne dla osób z cukrzycą nie tylko ułatwiają codzienne życie pacjenta, ale również umożliwiają przesyłanie informacji zwrotnej personelowi medycznemu oraz interakcję między użytkownikiem a personelem medycznym [1]. Coraz częstsze występowanie cukrzycy w połączeniu z rosnącym globalnym niedoborem pracowników służby zdrowia wymusza konieczność opracowania nowych metod świadczenia opieki diabetologicznej, aby rozszerzyć dostęp do opieki oraz zmniejszyć obciążenie osób chorych na cukrzycę. Powstają propozycje wirtualnych klinik diabetologicznych, w których komunikacja między pacjentem a pracownikami medycznymi byłaby prowadzona za pomocą aplikacji medycznych. Znaczenie korzystania z telezdrowia i technologii cyfrowej w opiece nad pacjentem z cukrzycą staje się szczególnie istotne w kontekście globalnej pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 [2].
Wobec rosnącego rynku aplikacji mobilnych dla osób z cukrzycą opublikowano wspólny raport The European Association for the Study of Diabetes (EASD) oraz The American Diabetes Association (ADA) Diabetes Technology Working Group [3]. W raporcie przeprowadzono analizę korzyści i potencjalne zagrożenia związane ze stosowaniem aplikacji mobilnych. Regularne komunikowanie się z chorymi na cukrzycę i monitorowanie danych dotyczących glikemii daje pracownikom służby zdrowia możliwość monitorowania oraz poprawy jakości opieki i wyników zdrowotnych pacjentów. Dostępność komercyjnych aplikacji do samodzielnego leczenia cukrzycy szybko rośnie, co utrudnia pacjentom i pracownikom medycznym dostęp do informacji o opcjach aplikacji. Personel medyczny powinien być stale szkolony, aby być na bieżąco z rynkiem aplikacji cyfrowych dla diabetyków. Potencjalnie wątpliwe dane i/lub opinia medyczna z mobilnej aplikacji medycznej mogą być niezgodne z wytycznymi klinicznymi dotyczącymi leczenia cukrzycy u danego pacjenta. Niewielka liczba dostępnych aplikacji bazuje na dowodach naukowych i ma znak jakości (zatwierdzenie Food and Drug Administration – FDA
lub oznakowanie CE – Conformité Européenne) [4]. Działanie większości aplikacji mobilnych nie zostało zbadane w badaniach z randomizacją, na co wpływa szereg czynników:
POLECAMY
- produkt nigdy nie jest „zamrażany” w czasie jak lek - twórcy programów stale ulepszają swoje aplikacje,
- nawet trzymiesięczne badanie z randomizacją będzie prawdopodobnie obejmowało co najmniej dwa lata od koncepcji do publikacji, co jest zbyt długim okresem czasu w szybko rozwijającym się obszarze.
Wyniki analizy działania około 370 aplikacji dla diabetyków (2018) wskazują na szereg różnic pomiędzy dostępnymi aplikacjami:
- wszystkie aplikacje rejestrowały glikemię,
- większość z nich nie zapewniała wsparcia w podejmowaniu decyzji w czasie rzeczywistym ani edukacji dostosowanej do sytuacji w zakresie samodzielnej regulacji glikemii,
- około 1/3 aplikacji miała wyznaczone cele i przypomnienia o mierzeniu glikemii i rejestrowaniu HbA1c,
- około 1/3 aplikacji ostrzegała użytkowników przed hipoglikemią lub hiperglikemią,
- tylko 10% aplikacji przeszkoliło użytkowników w zakresie zarządzania glikemią [5].
Urządzenia dla diabetyków są coraz częściej łączone bezprzewodowo ze sobą oraz z czytnikami wyświetlającymi dane. Zagrożenia dla dokładnego przepływu informacji i poleceń mogą wpływać na działanie tych urządzeń i narazić ich użytkowników na ryzyko powikłań zdrowotnych. Cyberbezpieczeństwo urządzeń dla diabetyków jest niezb...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
