Kanagliflozyna – potrójna ochrona w cukrzycy, badania CANVAS i CREDENCE

W ostatnich latach nastąpił niezwykły postęp w leczeniu pacjentów z cukrzycą typu 2 (T2DM, type 2 diabetes mellitus). Aktualnie Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne (ADA, American Diabetes Association), Europejskie Towarzystwo Badań nad Cukrzycą (EASD, European Association for the Study of Diabetes) oraz Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) zalecają inicjację i wybór terapii pacjenta T2DM, uwzględniając jego schorzenia współistniejące. W pierwszej kolejności są to choroby układu sercowo-naczyniowego, przewlekła choroba nerek oraz otyłość [1, 2].
Wnioski uzyskane w badaniu UKPDS (United Kingdom Prospective Diabetes Study) i wpływ na ówczesną terapię cukrzycy i zapobieganie jej powikłaniom niewątpliwie stanowiły przełom w leczeniu cukrzycy typu 2, które niezaprzeczalnie potwierdziły kluczową rolę wczesnego intensywnego leczenia hiperglikemii oraz niezmiennego utrzymania dobrej kontroli glikemii od samego początku leczenia cukrzycy typu 2, co przekłada się na prewencję powikłań sercowo-naczyniowych [3]. Prawie 30 lat później badania z inhibitorami kotransportera sodowo-glukozowego-2 (SGLT2i, sodium-glucose cotransporter-2 inhibitors) oceniające bezpieczeństwo sercowo-naczyniowe ponownie zrewolucjonizowały świat diabetologii. Pierwszym w Europie lekiem z tej grupy dopuszczonym do sprzedaży już w 2012 r. była dapagliflozyna, rok później lek ten został dopuszczony do sprzedaży w Stanach Zjednoczonych. Od 2014 r. do leczenia zostały również wprowadzone empagliflozyna i kanagliflozyna. Przełomem jednak okazały się dopiero spektakularne wyniki uzyskane w badaniu EMPA-REG OUTCOME (The Empagli – flozin Cardiovascular Outcome Event Trial in Type 2 Diabetes Mellitus Patients–Removing Excess Glucose), w którym wykazano, że dołączenie empagliflozyny do standardowego leczenia chorych na cukrzycę typu 2 z dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym pozwala na istotną, 38-procentową redukcję zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych. Dodatkowo wykazano, że empagliflozyna o 32% zmniejszyła ryzyko zgonu z dowolnej przyczyny oraz spowodowała redukcję o 35% hospitalizacji z powodu niewydolności serca. Warto podkreślić, że korzystny efekt empagliflozyny był niezależny od wyrównania glikemii. Innymi badaniami potwierdzającymi bezpieczeństwo sercowo-naczyniowego flozyn było badanie z zastosowaniem kanagliflozyny – CANVAS oraz dapagliflozyny – DECLARE (Dapagliflozin Effect on Cardiovascular Events Thrombolysis in Myocardial Infarction) [4, 5].
Zgodnie...