Nadciśnienie tętnicze to jeden z głównych, obok dyslipidemii, palenia tytoniu i otyłości, czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, a nieprawidłowo kontrolowane powoduje około 9 milionów zgonu rocznie na całym świecie. Obecnie szacuje się, że na nadciśnienie tętnicze leczy się ponad 11 mln Polaków, a liczba ta w ciągu kolejnych 10 lat wzrośnie o połowę. Niestety co trzeci dorosły Polak nie wie, że choruje na nadciśnienie tętnicze i w związku z tym nie jest odpowiednio leczony. Problem odpowiednio szybkiej diagnostyki i optymalnej farmakoterapii nadciśnienia tętniczego z uwzględnieniem chorób towarzyszących jest niezmiernie ważny zarówno w aspekcie klinicznym, społecznym, jak i ekonomicznym. Nieprawidłowo leczone lub w ogóle nieleczone nadciśnienie tętnicze może przyczynić się do wystąpienia ciężkich powikłań narządowych oraz do ciężkiej niepełnosprawności, co bezpośrednio przekłada się na większy odsetek chorych wymagających stałej opieki, rehabilitacji i świadczeń rentowych. Stąd też zwiększenie świadomości społecznej w aspekcie konieczności regularnej kontroli ciśnienia tętniczego oraz podjęcie odpowiednio szybko kroków terapeutycznych w sytuacji rozpoznania nadciśnienia tętniczego jest kluczowe w optymalizacji opieki nad tą grupą chorych.
Aktualne wytyczne Europejskiego i Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC, PTK; odpowiednio) dotyczące diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego oraz wytyczne ESC dotyczące prewencji chorób układu sercowo-naczyniowego wskazują, że najważniejszym celem leczenia nadciśnienia tętniczego jest obniżenie jego wartości poniżej 140/90 mmHg u wszystkich pacjentów. Niemniej jednak w grupie chorych w wieku pomiędzy 18. a 69. rokiem życia wskazane jest, by skurczowe ciśnienie tętnicze utrzymać w granicach 120–130 mmHg, a wśród pacjentów powyżej 69 roku życia w zakresie 130–140 mmHg, jeśli jest ono dobrze tolerowane. Z kolei rozkurczowe ciśnienie tętnicze u wszystkich chorych z rozpoznanym i leczonym nadciśnieniem tętniczym nie powinno przekraczać 80 mmHg.
POLECAMY
Wskazania do leczenia nadciśnienia tętniczego
Rozpoczęcie farmakoterapii u chorych z nadciśnieniem tętniczym zaleca się u pacjentów, u których skurczowe ciśnienie tętnicze wynosi co najmniej 160 mmHg, a rozkurczowe co najmniej 100 mmHg, a więc u chorych z co najmniej 2. stopniem nadciśnienia tętniczego. Udowodniono, że włączenie odpowiedniego leczenia na tym etapie pozwala na redukcję wystąpienia ciężkich powikłań narządowych, tj. przewlekłej choroby nerek, niewydolności serca oraz krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego. Z kolei u choryc...
