Depresja i przewlekła niewydolność serca – czy to już codzienność?

Depression and chronic heart failure – is it everyday reality?

Kardiologia Otwarty dostęp

W ciągu ostatnich trzech dekad dokonał się znaczący postęp w zakresie terapii chorób sercowo-naczyniowych. W oczywisty sposób przekłada się to na poprawę wskaźników przeżywalności, ale jednocześnie prowadzi do istotnego zwiększenia się populacji chorych z przewlekłą niewydolnością serca (PNS). Szacuje się, że u 30–36% pacjentów z PNS występują zaburzenia depresyjne, których częstość oraz nasilenie silnie korelują z zaawansowaniem niewydolności serca. Zgodnie z publikowanymi danymi, depresja wywiera istotny, niekorzystny wpływ na przebieg PNS. Jest ona bowiem związana z pogorszeniem jakości życia i nasileniem objawów niewydolności serca, a przede wszystkim stanowi niezależny predyktor zgonu oraz hospitalizacji z powodu dekompensacji PNS, zwiększając o ponad 40% ryzyko niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Jak pokazują badania, leczenie depresji u chorych z PNS jest bezpieczne i pozwala na uzyskanie remisji nawet u 75% pacjentów. Jednak co najistotniejsze, skuteczne leczenie depresji wiąże się ze znamienną redukcją częstości zdarzeń sercowo-
-naczyniowych w obserwacji odległej.

 

In last 3 decades, major advances in therapy of cardiovasccular diseases have been achieved. These achievements are clearly associated with improvement in the survival indices, however at the same time they lead to significant increase in the incidence of chronic heart failure (CHF). It is estimated, that 30-36% of CHF patients are burdened with depression. Of note, depression incidence and severity of its symptoms are strictly correlated with severity of heart failure. According to published data, depression has deleterious impact on prognosis in CHF population, being associated with worsening in quality of life and CHF symptoms. Besides, depression has been proved to be the independent predictor of all-cause mortality and hospitalization due CHF decompensation, leading to over 40% increase in the incidence of major adverse cardiac events. On the basis of the published studies, treatment of depression in this population seems to be safe and allows to achieve remission even in 75% of CHF patients. What is most important, effective treatment of depression may be associated with significant improvement in long-term prognosis.

Wciągu ostatnich trzech dekad dokonał się znaczący postęp w zakresie terapii chorób sercowo-naczyniowych. W leczeniu pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi lekarze posługują się zarówno nowoczesną farmakoterapią, jak i coraz bardziej powszechnymi zabiegami z zakresu kardiologii inwazyjnej oraz elektroterapii. W oczywisty sposób przekłada się to na poprawę wskaźników przeżywalności, ale jednocześnie prowadzi do istotnego zwiększenia się populacji chorych z zaawansowanym stadium przewlekłej niewydolności serca (PNS). Lecząc pacjentów z PNS, pamięta się o zasadach optymalnej farmakoterapii, dążąc m.in. do stosowania maksymalnej tolerowanej dawki antagonisty receptora beta-adrenergicznego czy inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę, rozważa się implantację urządzeń wysokoenergetycznych (kardiowertera-defibrylatora czy układu resynchronizującego z opcją kardiowersji-defibrylacji) w celu profilaktyki nagłego zgonu sercowego oraz poprawy rokowania czy w końcu planuje się przezskórne i chirurgiczne zabiegi rewaskularyzacji tętnic wieńcowych. Przy tak złożonych i nowoczesnych formach terapii bardzo często bagatelizuje się bądź całkowicie zaniedbuje kwestię wpływu czynników psychospołecznych na ryzyko rozwoju i przebieg chorób sercowo-naczyniowych. Jak pokazują liczne doniesienia i co podkreślają również rekomendacje Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology – ESC) dotyczące zapobiegania chorobom serca i naczyń, czynniki psychospołeczne przyczyniają się zarówno do zwiększonego ryzyka rozwoju schorzeń sercowo-naczyniowych, jak i pogorszenia przebiegu klinicznego oraz rokowania w tych jednostkach chorobowych [1]. Wśród tych czynników do najistotniejszych zalicza się: depresję, lęk, niski status społeczno-ekonomiczny, stres w pracy i w życiu rodzinnym, brak wsparcia społecznego oraz osobowość typu D (charakteryzowaną przez dwa wymiary: negatywną emocjonalność i społeczne wycofanie) [1, 2]. Czynniki te często działają jako przeszkody utrudniające przestrzeganie zaleceń lekarskich dotyczących farmakoterapii czy zmiany stylu życia, a niejednok...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i diabetologia"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI