Alternatywne metody leczenia chorych w stanie przedcukrzycowym (berberyna, liście banaby, chrom)

Według Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej (International Diabetes Federation – IDF) częstość występowania cukrzycy wśród dorosłych w wieku 20–79 lat wynosiła w 2013 r. 8,3%. Łączna liczba chorych cierpiących na cukrzycę wynosi obecnie 382 mln. Według szacunków do 2035 r. dotkniętych cukrzycą będzie blisko 592 mln osób [1]. Cukrzyca istotnie pogarsza jakość życia, zmniejsza czas przeżycia, a także istotnie wpływa na wzrost kosztów leczenia [2].

Cukrzyca typu 2 jest najczęściej występującą postacią cukrzycy i stanowi 90–95% wszystkich zachorowań na cukrzycę [3, 4]. Standardowe leczenie cukrzycy typu 2 obejmuje postępowanie dietetyczne, wysiłek fizyczny oraz stosowanie doustnej terapii hipoglikemizującej (zarówno lekami doustnymi, jak i pozostałymi lekami) [5]. Mimo że osiągnięto ogromny postęp w dziedzinie leczenia cukrzycy, nie udaje się do końca właściwie wyrównać tego zaburzenia. Skuteczność leków mających na celu uzyskanie optymalnej kontroli glikemii wynosi tylko ok. 41%, co nie jest zadowalające [6, 7]. Wielu chorych nie uzyskuje dobrego wyrównania cukrzycy oraz cierpi z powodu działań niepożądanych leków przeciwcukrzycowych, takich jak przyrost masy ciała, utrata masy kostnej i zwiększone ryzyko pojawienia się zaburzeń sercowo-naczyniowych [8, 9]. 

Na przykład niekorzystne skutki stosowania sulfonylomoczników u chorych na cukrzycę obejmują ryzyko wystąpienia hipoglikemii, wzrost masy ciała i uszkodzenie układu sercowo-naczyniowego [10]. Metformina z kolei powoduje dyskomfort żołądkowo-jelitowy. Nie może być również stosowana u chorych na cukrzycę z zaburzeniami czynności nerek, chorobą wątroby lub niewydolnością krążeniowo-oddechową [11]. Pioglitazon odpowiada z kolei za zwiększone ryzyko rozwoju raka pęcherza moczowego, pojawienie się obrzęków oraz wzrost ryzyka złamań kości u kobiet w okresie pomenopauzalnym [8].

Wykazano, że niektóre naturalne leki pochodzenia roślinnego wywołują łagodny efekt hipoglikemizujący [12, 13]. Długotrwałe stosowanie leków ziołowych może łagodzić niektóre powikłania cukrzycy [2, 3, 13]. Ponadto stosowanie leków ziołowych w kombinacji z lekami hipoglikemizującymi pozwala na lepsze wyrównanie cukrzycy [14]. Leki ziołowe są również mniej toksyczne.

Ciekawe w tej sytuacji wydaje się przedstawienie danych na temat stosowania berberyny, wyciągu z liści banaby oraz chromu jako alternatywnej metody w zapobieganiu i leczeniu cukrzycy typu 2.

Berberyna i jej zastosowanie u osób ze stanem przedcukrzycowym i z cukrzycą

Berberyna to izochinolinowy alkaloid pochodzenia roślinnego należący do protoberberyn. Berberyna jest solą amonową alkaloidu (chlorku 23-metyloenedioksy-9,10-dwumetyloprotoberberyzyny, C20H18NO4). 

Jej masa molekularna wynosi 336,36122 g/mol. Została ona wyizolowana z wielu ziół. Związek ten występuje w berberysie: Hydrastis canadensis, Coptis chinensis, Arcangelisia flava, Berberis aquifolium czy Berberis aristata. Zawartość tego związku w korzeniach i łodygach berberysu wynosi ok. 1,24%. Berberyna wykazuje silną ak...