Zalecenia dotyczące insulinoterapii u pacjentów powyżej 65 roku życia i starszych

Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) starość zaczyna się w 60 r.ż., a według Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w wieku ponad 60 lat [1, 2]. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) w aktualnych wytycznych wpisało osobne zalecenia dla osób powyżej 65 r.ż. [3].
Cukrzyca typu 2 jest chorobą rozwijającą się na podłożu wielu czynników, często związanych z zaawansowanym wiekiem chorego. Do mechanizmów tych należą m.in.: zaburzenia wydzielania insuliny spowodowane dysfunkcją komórek β trzustki, zwiększone wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym (spowodowane obniżeniem funkcji komórki β), zmniejszenie liczby komórek β trzustki, insulinooporność prowadząca do nasilenia lipolizy i wzrostu stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w osoczu, zmniejszenie pobierania glukozy przez mięśnie szkieletowe, zwiększenie produkcji glukozy w wątrobie, ośrodkowe zaburzenia łaknienia, zmiana składu jelitowej flory bakteryjnej, subkliniczne zapalenie [4–8]. Różnorodne mechanizmy sprzyjające hiperglikemii w cukrzycy typu 2 umożliwiają wieloczynnikowe leczenie chorego. Zalecana jest zmiana stylu życia na prozdrowotny i dieta z ograniczeniem cukrów prostych [9, 10]. Następnie w leczeniu proponowane są doustne leki przeciwhiperglikemiczne, leki podawane parenteralnie poza insuliną oraz insulinoterapia [3]. W zależności od wskazań i chorób współistniejących stosujemy wszystkie sposoby terapii lub tylko wybrane. W sytuacji braku prawidłowego wyrównania metabolicznego pacjenta zalecane jest wdrażanie różnych schematów insulinoterapii. 

Cele terapeutyczne w cukrzycy osób starszych

Leczenie cukrzycy u chorych w starszym wieku należy indywidualizować z uwzględnieniem stanu zdrowia, występowania powikłań cukrzycy, występowania i zaawansowania chorób współistniejących, sprawności psychofizycznej, czasu trwania cukrzycy, ryzyka wystąpienia hipoglikemii i szacowanego czasu przeżycia odległego. Terapia powinna być dostosowana do sytuacji społeczno-ekonomicznej, możliwości uzyskania pomocy rodziny i osób trzecich przy opiece nad chorym oraz...