W ostatnich kilkunastu latach obserwujemy wiele zmian w standardach opieki diabetologicznej nad pacjentem z cukrzycą typu 2. Wynika to nie tylko z pojawienia się nowych grup leków o plejotropowym działaniu, ale też potrzeby indywidualizacji terapii oraz jej wielokierunkowości. Wśród obecnie dostępnych leków przeciwcukrzycowych w dalszym ciągu znajdują się pochodne sulfonylomocznika, które mogą być dalej wykorzystywane na pewnych etapach leczenia. W tym opracowaniu szczególna uwaga została poświęcona gliklazydowi w formie o przedłużonym działaniu. Jest to lek bardzo dobrze przebadany, bezpieczny, a zarazem silnie obniżający glikemię. Gliklazyd MR jest bezpieczny z punktu widzenia ryzyka sercowo-naczyniowego oraz rozwoju częstej w cukrzycy przewlekłej choroby nerek. Wprawdzie nie ma tak istotnego wpływu na ryzyko sercowo-naczyniowo-nerkowe jak inhibitory SGLT2 i analogi GLP1-RA, ale z punktu widzenia kosztoefektywności i tolerancji leczenia w dalszym ciągu stanowi istotny element schematu farmakoterapii cukrzycy typu 2.
Autor: Wanda Lutogniewska
Poradnia dla chorych na cukrzycę, Zespół Wojewódzkich Poradni Specjalistycznych w Katowicach