Zespół stopy cukrzycowej i towarzyszące mu powikłania stanowią bardzo częsty problem kliniczny nie tylko w praktyce diabetologa. Cukrzycowa neuropatia obwodowa będąca najczęstszym przewlekłym powikłaniem choroby w swojej ekstremalnej postaci prowadzi do rozwoju neuroosteoartropatii. Schorzenie opisane przez francuskiego neurologa Jeana Martina Charcota pod koniec dziewiętnastego stulecia u chorych z kiłowym wiądem rdzenia jest obecnie najczęściej rozpoznawane w przebiegu cukrzycy. Pomimo tak długiej historii jest to choroba dalej często pomijana w standardowej diagnostyce różnicowej asymetrycznego obrzęku stopy. Opóźnienie diagnozy i prawidłowego postępowania prowadzi do poważnych komplikacji – owrzodzeń, infekcji tkanek miękkich, a wreszcie zapalenia kości i szpiku kostnego oraz ostatecznie utraty kończyny. Nowoczesne metody diagnostyczne i terapeutyczne pod warunkiem odpowiednio wczesnego zastosowania mogą uchronić pacjenta od amputacji.