Zapraszamy Państwa do lektury szóstego numeru czasopisma „Choroby Cywilizacyjne w Praktyce Lekarskiej – Kardiologia i Diabetologia”, na którego łamach omawiamy najnowsze zagadnienia z zakresu diagnostyki i leczenia pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi oraz diabetyków. Jedną z kwestii, które poruszamy w niniejszym wydaniu, są ostre zespoły wieńcowe bez przetrwałego uniesienia odcinka ST w świetle najnowszych wytycznych ESC.

Ostre zespoły wieńcowe

Do objawów ostrych zespołów wieńcowych zalicza się: „ból w klatce piersiowej, który typowo charakteryzuje się uczuciem ucisku, pieczenia lub gniecenia za mostkiem, promieniowaniem do lewej kończyn górnej, żuchwy lub szyi. Mogą mu towarzyszyć uczucie duszności, poty, osłabienie, zasłabnięcie lub omdlenia”. W tekście omówiono badanie fizykalne u osób, u których podejrzewa się ostre zespoły wieńcowe z przetrwałym (trwającym ponad 20 minut) uniesieniem odcinka ST oraz ACS bez przetrwałego uniesienia odcinka ST, wskazano elektrokardiografię jako główne narzędzie diagnostyczne, biomarkery oraz diagnostykę i farmakoterapię.

W niniejszym wydaniu odpowiadamy na następujące pytania:

• Jakie są najnowsze zalecenia dotyczące niedoczynność tarczycy w ciąży?
• Jakiego postępowania wymaga zdekompensowana cukrzyca?
• Jak rozpoznać i leczyć hiperglikemię poposiłkową?
• Terapia hipotensyjna. Jakie istnieją możliwości jej optymalizacji?

Terapia hipotensyjna

Zachęcamy do zapoznania się z artykułem pt. „Preparat złożony oparty na trzech lekach hipotensyjnych jako możliwość optymalizacji terapii hipotensyjnej – przypadki kliniczne”. W tekście terapia hipotensyjna została omówiona na przykładzie dwóch przypadków klinicznych. U opisanych chorych ciśnienie tętnicze było nieskutecznie kontrolowane. By uzyskać docelowe wartości ciśnienia tętniczego, zastosowano preparat złożony, oparty na inhibitorze konwertazy angiotensyny, diuretyku tiazydopodobnym i antagoniście wapnia.

Zdekompensowana cukrzyca

Zdekompensowana cukrzyca przed diagnostyką inwazyjną wymaga włączenia insuliny krótko działającej podskórnie, aby uzyskać prawidłową glikemię przedposiłkową i poposiłkową. W przypadku oczekiwania na zabieg przez ponad 4 godziny stosuje się wlewy glukozy z insuliną. Gdy mowa o znacznie zdekompensowanej cukrzycy polecana jest insulinoterapia dożylna. Temat ten został szeroko omówiony w tekście pt. „Pacjent ze zdekompensowaną cukrzycą przed procedurą inwazyjną – co zrobić i w jakiej kolejności?”.

Hiperglikemia poposiłkowa

Na łamach naszego czasopisma przedstawiona została także hiperglikemia poposiłkowa. Omawiamy samo zjawisko glikemii, jej kontrolę, korzyści oraz ryzyko wiążące się ze zmniejszeniem glikemii poposiłkowej w celu uzyskania lepszego wyrównania glikemii. Hiperglikemia poposiłkowa wymaga zarówno postępowania niefarmakologicznego, gdzie podstawą jest postępowanie dietetyczne, jak i farmakologicznego. W tym wypadku stosuje się „pochodne sulfonylomocznika, glinidy, inhibitory alfa-glukozydazy, blokery DPP-4, agoniści GLP-1 oraz szybko działające insuliny/analogi insuliny ludzkiej i oraz insuliny dwufazowe”.

Niedoczynność tarczycy w ciąży

Zachęcamy do zapoznania się z artykułem pt. „Niedoczynność tarczycy w ciąży”. To istotny temat ze względu na częstość występowania chorób tarczycy u kobiet w wieku rozrodczym. Należy pamiętać o gwałtownych zmianach zachodzących w organizmie kobiety podczas ciąży, które prowadzą do dostosowania równowagi hormonalnej do potrzeb płodu. Wobec tych faktów niedoczynność tarczycy w ciąży staje się godnym uwagi problemem klinicznym, który omawiamy na łamach naszego czasopisma.